Abstract
Eitt eyðkenni fyri menniskjuna er, at vit vilja skilja meiningina við tí vit fáast við.
Summi halda kanska, at tað er nóg mikið við eini yvirskipaðari frágreiðing, men
so hvørt sum krøvini í samfelagnum eru økt, er vorðið alsamt meira neyðugt, at
vit læra at gera okkara egnu tulkingar og niðurstøður, heldur enn at dúva uppá
metingar og vitan hjá øðrum. Hetta er høvuðsendamálið við útbúgving í 21. øld.
Tá talan er um vaksnamannaútbúgving er serliga umráðandi ikki bert at læra
ein ávísan førleika. Fyri at kunna nýta henda førleika til fulnar, er neyðugt, at
læringin eisini mennir sjálvstøðuga hugsan.
Summi halda kanska, at tað er nóg mikið við eini yvirskipaðari frágreiðing, men
so hvørt sum krøvini í samfelagnum eru økt, er vorðið alsamt meira neyðugt, at
vit læra at gera okkara egnu tulkingar og niðurstøður, heldur enn at dúva uppá
metingar og vitan hjá øðrum. Hetta er høvuðsendamálið við útbúgving í 21. øld.
Tá talan er um vaksnamannaútbúgving er serliga umráðandi ikki bert at læra
ein ávísan førleika. Fyri at kunna nýta henda førleika til fulnar, er neyðugt, at
læringin eisini mennir sjálvstøðuga hugsan.
| Translated title of the contribution | Learning changes habitual thinking |
|---|---|
| Original language | Faroese |
| Pages | 22-26 |
| Number of pages | 5 |
| Volume | 20 |
| No. | 2 |
| Specialist publication | Frøði |
| Publication status | Published - 2015 |